MISTRZOWIE DROGÓWKI. Historia konkursu

Uczciwa rywalizacja, kształtowanie pozytywnego wizerunku Policji, pielęgnowanie tradycji to zasady towarzyszące organizowanemu już w latach 80. konkursowi na najlepszego funkcjonariusza ruchu drogowego. Co wydarzyło się w ciągu minionych lat? Kto brał udział w konkursie? Kto stawał na podium, zyskując największe uznanie…?

I finał – rok 1986 – Piaseczno

„Dyrygencki balet na stołecznym skrzyżowaniu”1 to opis popisów najlepszych funkcjonariuszy drogówki kierujących ruchem podczas I finału ogólnopolskiego konkursu, zamieszczony na łamach tygodnika „W Służbie Narodu” przez ówczesną publicystkę Elżbietę Sitek. „Zaczęło się we wtorek 21 października. Dwudziestu najlepszych funkcjonariuszy ruchu drogowego z kraju, wyłonionych podczas okręgowych eliminacji, zjechało się do SRD MO (Szkoła Ruchu Drogowego Milicji Obywatelskiej – przyp. A.S.) w Piasecznie, by wziąć udział w finale konkursu na najlepszego milicjanta roku 1986. Najpierw był test z przepisów ruchu drogowego […], potem jazda motocyklem i samochodem, nie bez kozery nazywane konkurencjami sprawnościowymi. Precyzyjny slalom między słupkami ustawionymi w nieregularnych odległościach i w dodatku wykonywany tyłem (dla samochodów) wymagał od kierowców nie lada umiejętności. A pogoda jakby się uparła, żeby stwarzać im dodatkowy stopień trudności. Podczas trwającej w sumie kilka godzin konkurencji kierowania ruchem drogowym na jednym z największych skrzyżowań Warszawy: Świerczewskiego-Nowotki (obecnie: Plac Bankowy – przyp. A.S.) wiał tak silny wiatr, że chwilami trudno było utrzymać się na nogach. W tak pomyślanych konkurencjach i w takich warunkach zwyciężyć mogli tylko najlepsi”2.

W roku 1986 na podium stanęli:

  • I. sierż. sztab. Zbigniew SZCZEPOCKI z Chorzowa,
  • II. sierż. Sergiusz WRÓBLEWSKI z Węgrowa,
  • III. st. sierż. Janusz MILA ze Szczecina.

Najlepsi z najlepszych, czyli zwycięska trójka finalistów, otrzymali nagrody pieniężne – od Komendanta Głównego MO i rzeczowe – ufundowane przez Ministra Hutnictwa i Przemysłu Ciężkiego (motocykl MZK), prezesa PZMot (motorower) i prezesa PZU (radiomagnetofon). „To, co w tegorocznym konkursie było najsympatyczniejsze – opisuje dalej E. Sitek – to atmosfera wśród uczestników. Przed startem do kolejnych konkurencji chłopcy udzielali sobie wzajemnie rad, omawiali potknięcia, zwracali uwagę na trudności. Nie sposób było uwierzyć, że rywalizują ze sobą. Stanowili grupę kolegów, fachowców zaprzyjaźnionych ze sobą […]. Przyjacielskie więzi i wymiana doświadczeń, spotkania z kadrą fachowców z SRD i poczucie ciągłego doskonalenia swoich umiejętności – to największe korzyści płynące z tego konkursu dla jego wszystkich uczestników”3.

 

II finał – rok 1987 – Piaseczno

Organizatorami finału konkursu w 1987 r. były: Biuro Ruchu Drogowego KG MO oraz program II Telewizji Polskiej. Do rywalizacji przystąpiło 30 kontrolerów ruchu drogowego. „Po dwudniowych zmaganiach praktycznych na skrzyżowaniach warszawskich (regulacja ruchem ze światłami i bez świateł) oraz teoretycznych w salach Szkoły Ruchu Drogowego (testy pisemne z prawa o ruchu drogowym, prawa o wykroczeniach i zasad udzielania pierwszej pomocy), a także jazdy sprawnościowej samochodem i motocyklem – wyłoniono szóstkę najlepszych”4.

W roku 1987 „Kontrolerami roku” zostali:

  • I.. chor. Krzysztof GAJ z Warszawy,
  • II. sierż. Sergiusz WRÓBLEWSKI z Węgrowa,
  • III. st. sierż. Zbigniew GRABOWSKI z Myślenic.

Zwycięzcy oprócz nagród pieniężnych otrzymali: za zajęcie I miejsca – motocykl MZ (nagroda dyrektora PP „Polmozbyt”, za zajęcie II miejsca – motorower „Simson” (nagroda od prezesa PZMot) i za III miejsce – radioodbiornik stereo z kolumnami, który ufundował prezes PZU. Wśród nagród rzeczowych dla zdobywców IV, V i VI miejsca były: radioodbiornik stereo, komplet stołowy oraz wczasy zagraniczne.
Wszystkim uczestnikom konkursu gratulacje złożył komendant główny MO gen. bryg. dr Zenon Trzciński, który podkreślił walory wychowawcze i szkoleniowe tego konkursu. Wyraził również przekonanie, iż zdobyte tą drogą doświadczenia wykorzystywane będą w toku codziennej służby na drogach5.

 

III finał – rok 1988 – Piaseczno

27 października w Szkole Ruchu Drogowego w Piasecznie odbyło się wręczenie nagród i dyplomów 20 finalistom, zwycięzcom eliminacji okręgowych6.

Najlepszymi „Milicjantami roku 1988” zostali:

  • I. plut. Krzysztof BURDAK z Krakowa,
  • II.. chor. Włodzimierz GRZENKOWICZ z Gdańska,
  • III. st. sierż. Sergiusz WRÓBLEWSKI z Węgrowa.

Zwycięzca konkursu otrzymał nagrodę 80 tys. zł (przed denominacją – przyp. A.S.) – nagroda komendanta głównego MO oraz motocykl MZ – nagroda dyrektora PP „Polmozbyt”. Zdobywcy II miejsca przypadło – 60 tys. zł i motorower „Simson”, ufundowany przez prezesa PZMot”. Nagrodą za III miejsce było 40 tys. zł i bon lokacyjny wartości 60 tys. zł, który ufundował prezes PZU.

 

IV finał – rok 1989 – Piaseczno

W połowie października 20 najlepszych funkcjonariuszy ruchu drogowego spotkało się w Szkole Ruchu Drogowego Milicji Obywatelskiej na centralnym finale konkursu. Rozpoczęło się od testów z przepisów ruchu drogowego, następnie było kierowanie ruchem drogowym na dużym warszawskim skrzyżowaniu przy włączonej i wyłączonej sygnalizacji świetlnej. „Nie było łatwo, jak na skrzyżowanie zaczęły wjeżdżać tramwaje” – wspomina w rozmowie asp. sztab. Wiesław Tyll – policjant ruchu drogowego. Kolejne rozegrane konkursowe konkurencje to: jazda sprawnościowa samochodem osobowym i motocyklem.

W roku 1989 na podium stanęli:

  • I. st. sierż. Wiesław TYLL z Poznania,
  • II.. chor. Zdzisław FORYŚ z Warszawy,
  • III.. chor. Andrzej KRYJOM z Warszawy.

Zwycięzcy oprócz dyplomów otrzymali nagrody rzeczowe: za I miejsce – motocykl MZ, a poznańska drogówka radiowóz marki Polonez, za II miejsce – motorower, za III miejsce – tygodniowa wycieczka do Gruzji. Ponadto funkcjonariusze z Warszawy wywalczyli drużynowo pierwsze miejsce. [...]

kom. Agnieszka Sałkowska
wykładowca Zakładu Ruchu Drogowego CSP


Pełna wersja artykułu w pliku PDF

Pliki do pobrania