Jednym z głównych założeń realizowanych podczas tworzenia struktury zespołów była daleko idąca współpraca funkcjonariuszy komórek pionów prewencji oraz kryminalnego. W praktyce, w każdym z utworzonych zespołów można wyodrębnić 2 grupy: realizacyjną, w skład której wchodzą przede wszystkim policjanci drogówki, oraz analityczną, składającą się z policjantów pionu kryminalnego, informatyków, specjalistów od cyberprzestępczości oraz policjantów lub pracowników komórek ruchu drogowego wyspecjalizowanych w obsłudze policyjnych baz danych, a także systemu analitycznego.
Zadaniem zespołów jest ujawnianie pojedynczych kierujących, jak również zorganizowanych grup naruszających w rażący sposób przepisy ruchu drogowego. Działania te są poprzedzone wnikliwą analizą i typowaniem osób, na których zachowanie należy zwrócić szczególną uwagę. Przedmiotem zainteresowania zespołów są również miejsca grupowania się kierujących pojazdami, np.: parkingi przy hipermarketach, gdzie organizowane są nielegalne wyścigi czy też pokazy szybkiej i widowiskowej jazdy. Źródło informacji, oprócz policyjnych baz danych, na podstawie których są typowane miejsca oraz osoby wyróżniające się szczególnie niebezpiecznymi zachowaniami w ruchu drogowym, stanowią portale społecznościowe, fora internetowe, blogi oraz inne obszary Internetu. Nieocenionym źródłem informacji są również materiały poglądowe przesyłane przez obywateli na specjalnie do tego celu utworzone adresy email: „stop agresji drogowej”.
Obecnie trudno jest ocenić wyniki osiągane w poszczególnych garnizonach. Nowatorskie rozwiązanie, jakim było utworzenie zespołów wraz z określonym dla nich celem, wymagało wypracowania skutecznych instrumentów i metod działań, znacznie różniących się od tych stosowanych w toku codziennej służby. Należy przyjąć, iż proces ten nie został jeszcze zakończony. Nie jest też łatwym zadaniem odgórne określenie pewnych kryteriów czy też metod działania. Zidentyfikowane problemy na obszarach poszczególnych województw nie są tożsame, więc również sposób działania powinien być dostosowany do zdiagnozowanych potrzeb. O ile można określić wstępne algorytmy postępowania, wspólne dla każdej z jednostek, o tyle szczegóły związane z kreowaniem pracy zespołów powinny pozostać w gestii właściwych komendantów.
Po kilku miesiącach funkcjonowania zespołów nie ma wątpliwości, że był to trafiony pomysł. Wymierne wyniki podejmowanych działań, zintensyfikowana współpraca z innymi podmiotami, m.in. organami zarządzającymi ruchem na drogach, strażami gminnymi (miejskimi) czy chociażby z Generalną Dyrekcją Dróg Krajowych i Autostrad, większe zaangażowanie komórek pionu kryminalnego w działania na rzecz bezpieczeństwa ruchu drogowego, a także efektywniejsze wykorzystywanie informacji gromadzonych w policyjnych bazach danych oraz krążących w sieci Internet będą niewątpliwie procentowały w przyszłości poprawą bezpieczeństwa na drogach, a tym samym zwiększeniem zaufania i poparcia dla działań podejmowanych przez Policję.
(...)

podkom. Robert KANIA,
ekspert Wydziału Ruchu Drogowego BPiRD KGP

Pełna wersja artykułu "Zespoły do zwalczania agresywnych zachowań na drogach"