Uzależnienia są paradoksem współczesnego społeczeństwa wiedzy i edukacji. Ów paradoks polega na poszerzaniu się liczby uzależnionych od substancji i czynności w sytuacji masowej edukacji, dostępu do wiedzy oraz licznych działań profilaktyczno-prewencyjnych. Liczba uzależnionych rośnie z dekady na dekadę, a jednocześnie głębokim przeobrażeniom ulega ich struktura – widoczną tendencją jest wzrost zagrożeń w młodym pokoleniu oraz zachwianie skuteczności czynników ochronnych na poziomie rodziny. Uzasadnione jest wręcz stwierdzenie, że obecne modele edukacyjno-prewencyjne (szkolne i środowiskowe) są mało skuteczne, wynikiem czego są m.in.: utrzymywanie się znacznej liczby osób uzależnionych np. od alkoholu (około 1 mln Polaków wykazuje objawy uzależnienia alkoholowego), wysoki odsetek młodych ludzi uzależnionych od technologii cyfrowych (problem cyber disorder dotyczy około 20% 15–19-latków), rosnąca liczba młodych ludzi eksperymentujących z narkotykami lub mających z nimi kontakt co najmniej raz w ciągu ostatnich 12 miesięcy (około 10% populacji 15–34-latków).
(...)
dr hab. prof. WSBiP Mariusz Z. Jędrzejko
Centrum Profilaktyki Społecznej
Wyższa Szkoła Biznesu i Przedsiębiorczości
dr Małgorzata Chmielewska
Uniwersytet Technologiczno-Humanistyczny w Radomiu
Pełna wersja artykułu "Uzależnienia – choroba XXI wieku. Zjawisko – mechanizmy – przyczyny – terapia" w pliku PDF