Postawy strzeleckie przyjmowane podczas strzelania z broni palnej krótkiej

Postawa strzelecka jest jednym z elementów wpływających na celność strzału. W przypadku strzelań statycznych taka postawa powinna być przede wszystkim stabilna. Podczas strzelań bojowych trzeba stabilność postawy połączyć z możliwością sprawnego przemieszczania się, a niekiedy ze zminimalizowaniem obrysu sylwetki, aby stanowić mniejszy cel. Przyjęcie właściwej postawy można też zoptymalizować przez wykorzystanie różnego rodzaju osłon terenowych dających ochronę przed ewentualnym ostrzałem. Należy pamiętać o tym, że opisane postawy są jedynie pewnym schematem i drobne odstępstwa od tego schematu są dopuszczalne. Aby usprawnić opis postaw strzeleckich, zostanie przyjęte założenie, że strzelający jest praworęczny, z dominującym prawym okiem. Broń zaś trzymana jest oburącz.

Postawa stojąca

Podstawową postawą strzelecką jest postawa stojąca. Zapewnia ona wysoki poziom mobilności. Daje możliwość szybkiego zejścia z linii strzału, przemieszczania się we wszystkich kierunkach i szybkiego przejścia do innych postaw.

Postawa ta przypomina postawę walki. Stopy są ustawione mniej więcej na szerokość barków (lewa wykroczna stopa ‒ z przodu, prawa zakroczna ‒ z tyłu). Nogi są ugięte w kolanach. Tułów jest ustawiony frontalnie (nie cofamy prawego barku), pochylony do przodu, tak aby jego masa neutralizowała odrzut i podrzut broni. Ramiona są wyprostowane i zablokowane w łokciach.

Aby zachować jak najszersze pole widzenia, strzelający w trakcie celowania ma otwarte oboje oczu.

Podczas strzelania zza osłony wysokiej w postawie stojącej zmienia się ułożenie stóp. Stopą wysuniętą do przodu będzie stopa prawa, gdy strzelanie odbywa się z prawej krawędzi osłony, a lewa przy strzelaniu z lewej krawędzi. Zamek broni nie powinien się stykać z krawędzią, gdyż może to spowodować zacięcie.
(...)

Tomasz Fęcki
Zakład Interwencji Policyjnych CSP

Pełna wersja artykułu "Postawy strzeleckie przyjmowane podczas strzelania z broni palnej krótkiej" w pliku PDF